گوهرها و زیورآلات در فرهنگ هخامنشیان با نگاهی به گنجینه آمودریا
Main Article Content
چکیده
در این نوشتار به اهمیت سنگهاي قیمتی در دوران هخامنشی (قرن 6 تا 4 قبل از میلاد) با تمرکز بر گنجینه آمودریا، کشف شده در در تاجیکستان، پرداخته شده است. فراتر از جذابیت زیبایی شناختی، سنگ های قیمتی در جواهرات هخامنشی به طور پیچیده با ابعاد فرهنگی، مذهبی و اجتماعی در هم تنیده شده اند . گنجینه آمودریا، مجموعه ای است از دست سازه هایی که بیشتر، از طلا و نقره ساخته شده اند و گواهی بر شکوه و صنعت امپراتوری هخامنشی است. از دستبندهای با نقوش گریفین (موجودی افسانه ای با تن شیر و سر عقاب و گوش اسب) گرفته تا انگشترها و گردن آویزها با نقش های اهورامزدا، هر مصنوع نه تنها درخشش هنری را به نمایش می گذارد، بلکه ارزش ها و باورهای پیچیده ای را که جامعه ایران باستان را شکل داده است، در بر می گیرد. این تحقیق، تأثیرات جهان وطنی را که در جواهرات هخامنشی نفوذ کرده است، و تاثیر سبک هایی از مصر، بین النهرین، یونان، هند و لیدیا (بخش هایی از ترکیه کنونی) را در هنر آریایی نمایان می سازد. امپراتوری هخامنشی که در قلمروهای وسیعی پراکنده شده بود، به عنوان یک چهارراه فرهنگی عمل می کرد که در آن تمدن های گوناگون به هم نزدیک شدند. ادغام سبک های هنری از این مناطق در جواهرات هخامنشی منعکس کننده اخلاق جهان وطنی است و نقش امپراتوری را به عنوان یک پیوند فرهنگی برجسته می کند. در این مقاله به طورخلاصه به گوهرهای به کار رفته در دوران هخامنشی، نمادهای استفاده شده، مفاهیم آنها و همچنین روش های ساخت جواهرات در آن زمان می پردازد.
Article Details
این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 می باشد.